جنگ نرم در فضای سایبر

فضای سایبر؛محیط الکترونیکی مجازی می باشد که ارتباط انسانی را به شیوه ای سریع، فراجغرافیایی و زنده میسر می سازد. تبدیل جهان جغرافیایی به دهکده ی جهانی، به صورت واقعی با رشد و گسترش فضای مجازی اتفاق افتاد. این محیط دارای موقعیت هایی ممتاز است که نقطه تمایز آن با دیگر رسانه هاست. ویژگی منحصر به فردی که فضای سایبر را از دیگر رسانه ها جدا می سازد، جهانی بودن آنست.بر خلاف محدودیت های خاص امواج ماهواره ای در مناطق مختلف و مشکلات فنی و محیطی آن،در محیط مجازی اینترنت، امکان تولید جهانی فراهم است.خصوصیت دیگر، امکان برقراری ارتباط آسان دو طرفه است. در این فضا امکان ارتباط سریع و آسان کاربران، سرورها و مدریت کنندگان امکان پذیر است.جذابیت های خاص رسانه ای مانند: فیلم، عکس و قالب های متنوع نیز ازدیگر خصوصیاتی است که این فضا را برای بهره گیری در عرصه ی جنگ نرم مهیا می نماید.
نکته  دیگیری که می توان برشمرد و البته مهم و برجسته نیز می باشد آنست که اینترنت و فضای مجازی نوعی مرجعیت فکری ـ سیاسی را برای کاربران خود ایجاد کرده است.
مسأله آخر توانایی گذر از قوانین حقوقی  و خروج از محدودیت های رایج در سایر رسانه ها است: این امر به ویژه در محیط های غیررسمی بیشتر رایج است. به عنوان مثال وبلاگ ها با گستردگی میلیونی خود توانسته اند مخاطبانی فراگیر جذب کنند که مقید به قوانین خاصی نیستند و وبلاگهایی را می بینید که با مخاطبانی به مراتب بیشتر از یک وب سایت و خبرگزاری رسمی، با دستی باز همه خطوط قرمز یک جامعه را زیر پا می گذارند و از سد فیلترینگ و محدودیت های فنی هم آزاد می شوند. 
موج سواری براساس خواست های افکار عمومی، در میان جوامع متعارض، مهمترین شیوه ی پیشبرد جنگ های نرم است. شاخصه های ذکر شده در فضای سایبر، بسترها و ظرفیت های لازم را برای بهره برداری از این محیط در راستای هدف فراهم می سازد.

جنگ نرم به دلیل ماهیت خود و عدم نیاز به ابزارهای فیزیکی به دنبال آن است که در مسافت های دورتری از مراکز طراحی کننده به اجرا درآید. جهانی بودن فضای سایبر امکان های مورد نیاز را به آسانی در اختیار طراحان جنگ نرم قرار می دهد و با فراهم شدن بستر های فکری ـ فرهنگی اهداف مدنظر، از سوی جریان های درون جامعه ی هدف دنبال می شود. میسر بودن ارتباط دو طرفه نیز ابزارهای عملیاتی را در خدمت طراحان و رهبران مراکز مورد نظر در می آورد و در موقعیت های حساس که امکان حضور و هدایت مستقیم میدانی حوادث از براندازان سلب می شود؛ عناصر حاضر در صحنه نقش رسانه ای عملیات را بازی می کنند. «ما همه رسانه ایم، شعاری است که دقیقاً برگرفته از این الگو در حوادث اخیر مدام طرح می شد.
جنگ نرم به عناصر و سربازان میدانی نیازمند است که از جنس مخاطبان جامعه مورد هدف باشند. این عناصر باید برای خود یک هویت خاص قایل باشند تا بتوانند هدایت روند درگیری را برعهده گیرند و در شرایط کنونی امکان دسترسی به فضای مجازی به دلیل در اختیار گذاشتن لحظه ای حجم وسیعی از اخبار، اطلاعات و تسهیل ارتباط چنین هویت کاذبی را به راحتی در میان بخشی از صحنه گردانان حوادث ایجاد می نماید.
این مجموعه شرایط است که امروزه هوس بهره گیری از این فضا را برای غلبه بر دیگر ملت ها در میان مراکز قدرت جهانی ایجاد می نماید. حوادث چند ماه اخیر ایران را باید یک میدان آزمون برای کاربرد فضای مجازی در عملیات روانی و جنگ نرم دانست.
/1002